به گزارش خبرنگار وبدای دانشگاه، دکتر زهرا جرجران شوشتری استادیار گروه سلامت و رفاه اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی وسلامت اجتماعی در نشست خبری با عنوان"بررسی تاثیر حمایت اجتماعی بر تمکین به درمان در میان افراد مبتلا به HIV" گفت: ویروس نقص سیستم ایمنی بدن انسان یا همان HIV عامل بیماری ایدز است ، ویروس HIV مثبت که به طریق مختلف از جمله رابطه جنسی محافظت نشده، انتقال خون آلوده، سرسوزن آلوده، و از مادر به فرزند در دوران بارداری، حین زایمان، و یا شیردهی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود، به سیستم ایمنی بدن حمله کرده و به مرور زمان، سیستم ایمنی بدن ضعیف را می­کند، به گونه ای که بدن توانیی محافظت از خود را ندارد که به آن مرحله ایدز گفته می شود، اگرچه تا کنون درمانی برای HIV یافت نشده است، با این حال، با داروهای ضد ویروس می توان HIV را کنترل نمود، بنابراین، دسترسی به موقع به درمان ضد رترو ویروسی (ART)، پایبندی به درمان ضد رترو ویروسی  و حمایت از فرد مبتلا برای بهبود ماندگاری در درمان  و در نتیجه کاهش خطر انتقال HIV بسیار حیاتی است.

وی اظهار کرد: افراد مبتلا به HIV نه تنها در معرض آسیب‌های جسمی ناشی از ابتلا به ویروس قرار می‌گیرند، بلکه همواره با مشکلات اجتماعی فراوان از جمله تفکرات و نگرش های منفی جامعه و انگ اجتماعی روبه رو هستند که این امر نه تنها  سلامت روانی و اجتماعی  افراد مبتلا را تحت تاثیر قرار می دهد، بلکه استرس و فشار های روانی ناشی از آن روند بیماری را تسریع و انگیزه آنها برای تمکین به درمان را نیز کاهش می دهد، علی رغم اینکه علم پزشکی پیشرفت‌های چشمگیری در توسعه درمان‌های مؤثر برای کنترل ویروس HIV داشته است، بسیاری ازمبتلایان به HIV  همچنان با چالش‌های فراوانی در ارتباط با سلامت روانی و اجتماعی خود دست و پنجه نرم می‌کنند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی در ادامه گفت: آگاهی از آلوده شدن به ویروس نقص سیستم ایمنی انسان فشارهای روان‌شناختی و مشکلات اجتماعی زیادی از جمله اضطراب ، افسردگی، انزوای اجتماعی و سرخوردگی و ناامیدی  را در پی دارد،  این افراد به دلیل نگرش های منفی جامعه، انگ اجتماعی و تبعیض ممکن است همواره درگیر چالش ها و مشکلات مربوط به از دست دادن خانواده و دوستان، از دست دادن شغل و جایگاه اجتماعی، تغییر شکل ظاهری، تغییر الگوهای روابط جنسی، بیکاری و فقدان منابع مالی و مشکلات تهیه دارو مبارزه کنند، از سوی دیگر این افراد به دلیل ماهیت این ویروس که سیستم ایمنی را هدف قرار داده و موجب تضعیف آن می شود، با هر عفونت جدیدی سلامتشان کاهش یافته و امکان مرگشان بالا می‌رود لذا تنش و استرس به طور دائم این بیماران را تهدید می‌کند.از سوی دیگر، کنترل  HIV در افراد مبتلا مانند سایر بیماری‌های مزمن، به معنی تمکین شدید از برنامه دارویی، و یک برنامه شلوغ ملاقات با پزشکان و متخصصان است.

وی در ادامه افزود: حمایت روانی و اجتماعی از بیماران مبتلا به HIV نه تنها به آنان در تطابق بهتر با بیماری کمک می‌کند، بلکه کیفیت زندگی و طول عمر آنان را نیز افزایش می دهد. حمایت مناسب خانواده، دوستان، و جامعه آن‌ها را قادر خواهد ساخت که پاسخ مناسب‌تری به استرس ناشی از عفونت، بدهند و کمتر مشکلات روانی در آن‌ها بروز کند و از سوی دیگر باعث افزایش تمایل فردی برای درمان و پیشگیری از انتقال عفونت می شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی گفت: در یک تعریف کلی، حمایت اجتماعی به در دسترس بودن و کیفیت ارتباط با افرادی که در مواقع نیاز، منابع حمایتی را فراهم می‌کنند، مربوط می‌شود، در واقع حمایت اجتماعی تعهدات متقابلی را پدید می‌آورد که طی آن شخص احساس دوست داشته شدن، مراقبت، عزت نفس و ارزشمند بودن می‌کند، مطالعه ما  با عنوان "بررسی تاثیر حمایت اجتماعی بر تمکین به درمان در میان افراد مبتلا به HIV ، یک مطالعه مرور نظام مند و متاآنالیز" است و نتایج این مطالعه نشان داد که یکی از عوامل موثر بر تمکین به درمان در میان افراد مبتلا به HIV، حمایت اجتماعی است.

دکتر جرجران تصریح کرد: فراهم آوری حمایت هایی همچون حمایت عاطفی، مالی، اطلاعاتی از سوی اعضای خانواده، دوستان، ارایه کنندگان خدمات سلامت ( همچون پرستار، مشاور، و مددکار اجتماعی ) می‌تواند تمایل افراد مبتلا به دریافت و ادامه دادن درمان های لازم که منجر به کاهش ویروس در بدن آنان می شود را افزایش می دهد، هر چه دوره فراهم آوری حمایت اجتماعی بیشتر باشد، انگیزه افراد جهت دریافت و ادامه دادن به درمان بیشتر خواهد شد.

وی اظهار کرد: جهت ارتقا تمکین به درمان لازم است که سیاست گذاران و برنامه ریزان حوزه سلامت، بستر های لازم چه به لحاظ ساختاری، نیروی انسانی آموزش دیده، قوانین و سیاست های حمایتی جهت فراهم آوری حمایت اجتماعی از سوی منابع حمایتی مختلف را فارهم نموده تا بتوان برنامه های فراهم آوری و دسترسی به حمایت اجتماعی را به صورت یک فرآیند مستمر در برنامه درمانی افراد مبتلا لحاظ شود، هر چه منابع حمایت اجتماعی و دوره فراهم آوری حمایت اجتماعی بیشتر باشد، انگیزه افراد جهت دریافت و ادامه دادن به درمان بیشتر خواهد شد.

گفتنی است به همت بخش ترجمان دانش ، واحد مدیریت اطلاع رسانی پزشکی و ارتباطات دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی،  در راستای آگاه سازی سیاست گذاران و عموم مردم از نتایج پژوهش های دانشگاهی، سلسله نشست­های خبری به شکل دوره ای برگزار می شود.